Söylesene..

Arada düşünüyorum, yalan yok düşünmüyo değilim; Aklının hala onda olduğunu.. Beni bigün yine bırakıp gider misin? , Bigün benden vazgeçeçek kadar değerim yok mu? gibi bir sürüü cevabını bulamadığım soru. Formülü yokki bunun x yerine x+h yazıncada bulunmuyoki lanetler. Biliyorum bigün ayrılacağız. Ve ben bunu bilmeme rağmen hergün o kadar çok bağlanıyorum ki sana. Uyuyamıyorum, olmuyo. Rüyalarıma hep ayrıldığımız gün giriyo.. Sonra kalkıp oturuyorum. Ağlıyorum, başka bişeyde gelmiyo elimden.. Sesimi evdekiler duymasın diye o kadar sıkıyorumki kendimi. Sonra bi sigara yakıyorum, bi sigara daha.. Gece başka türlü geçmiyoki.. Fotoğrafımızı açıyorum. 'BENİM ! diyorum  ' O BENİM LAN ' Ama  korkum o kadar engelki uykularıma.. O sigara öyle yakıyorki ciğerlerimi.. Kokunu özlüyorum sonra, mesaj atıyorum; uyuyor oluyorsun. Sesini özlüyorum 6-7 saattir duymadığım sesini yıllardır duymamış gibi özlüyorum işte. Sonra dönüp yine fotoğraflarımıza bakııyorum. Gülümsüyorum, içimi bi huzur kaplıyo baktıkça.. Sonra yine aklıma geliyo o sorular, cevabından hiçbi zaman emin olmayacağım, bilmeyeceğim sorular.. Geçmiştede 'gitmem' demiştin, ama gitmiştin hemde beni hiç düşünmeden. O 'hoşçakal' deyişin kadar hiçbişey bitiremedi beni.Geçmedi zaman.. bütün gece oturdum. Sigara paketim bitti, sarjım bitti ama gece bitmedi be ! Sahi sevgilim aklın gerçekten hala onda mı? Bırakır mısın beni? O sana bi 'gel' dese koşar gider misin düşünmeden beni, bizi? Söylesene, gerçekten sevebilir misin beni?