Evet, değiştim ben.

Hani her kavgamızda bana hep aynısını söylüyosun ya 'Önceden sen bana aşıktın, çok değişmişsin' diye; Heh aynen öyle. Değiştim ben hemde çok değiştim. Çok şey öğrendim sen yokken. İnanılmazmış kimseye. Mesela güven olmazmış, yalanmış o.. Değiştim ama bilerek değil isteyerek değil inan. Hayat bunu istedin, sen bunu istedin. Beni değiştirende sendin. Unuttun mu yoksa yaptıklarını? Ben mi? Ben unutmadım, unutamadım. Hep aklımın bi köşesinde kalıcak onlar. Belki artık sevmediğimi düşünüyosundur, bilmiyorum belki güvenmiyosundur bana. Ama senin için 'hiç' olan günler benim için ömrüme değer.. Sen bilmesende, kabullenmesende, seviyorum be yemin ederim köpek gibi seviyorum. Benimlesin ama benim değilsin. Kalkıp bide bana 'Değişmişsin' diyosun; değiştim sevgilim inan değiştim. Onca yeminler ediyosun ya bana 'gitmicem senden' diye. İnanmıyorum mesela artık. İnanmak istiyorum, mutlu olmak istiyorum. Gözlerime bakıp 'Yemin ederim değiştim ben, geç oldu belki ama yemin ederim değiştim' diyosun ya, içimde ne fırtınalar kopuyo bilmiyosun. Gidiceksin bigün, benim kadar sende biliyosun. Gün gelicek gidiceksin. Değiştim diyorum ya, değiştiğimde bunu öğrendim. 'Ne kadar yemin etsede gün gelicek, o gidicek kızım kanma.' Yandığım günler aklımda, cayır cayır yandığım günler.. Gözyaşlarımın gözlerimi nasıl acıttağını unutmadım ben mesela, sözlerinin içimi nasıl yaktığınıda.. Değiştim ama bunlara değiştim, sana değiştim lan ben. Onca olayın ardından nasıl değişmem ki, o ilk tanıştığımızda 13 yaşındaki kız kadar saf olmamı nasıl beklersin ki.. Aradan yıllar geçtii. O zamanlar henüz kimseyi sevmemiş, elini tutmamıştım. Hayatta kötülüklerin olduğunu bilmiyodum, sanıyodum ki aşklar, sevdalar o filmlerdeki gibi.. Sanardım ki, gitmezsin.. Babamı sevdiğim gibi seversem seni, sende beni anneni sevdiğin gibi seversin.. Ben seni babamı sever gibi sevdim, hatta seni en az annen kadar sevdim. İnan sevdim.. Ama sen gözüme baka baka  'Olmadı, sevemedim.' diyecek kadar sevmedin, o kadar değersizdim.. Haketmedim.. En kötüsüde bu işte, ağlarken düşünürsün ya 'Haketmedim bunları' diye. O çok acıtır canını. Yapamazsın, yaşamak istemezsin.. Ben yavaş yavaş ölmek istedim mesela, içkiye başladım, sigaraya başladım.  Her canım yandığında senden daha çok nefret etmek istedim. Ben belki nefret edemedim senden ama değiştim, çok değiştim.. Değişmeye ne zaman başladım söyleyeyim mi? Bigün ağlarken ben mesaj geldi. İnan beklemiyodum ama mesaj atan sendin. 'Bigün buluşalım, geliyim mi yanına?' Sevindim tabi, harbiden çok sevindim.  Belki dedim, belki yine.. 'Olur' dedim ne diyebilirdim ki başka. 'Ben sana yarın haber veririm hangi gün buluşacağımızı, sende müsait olursan buluşuruz' dedin. Ne giyeceğime, saçımı nasıl yapacağıma, hangi parfümü sıkacağıma kadar karar vermiştim bile.. Buluşucaktık ya var mı ötesi? Akşam hemen gelsin, yarın çabucak olsun diye sabırsızlandım. Saatler geçti, yarın oldu. Öğlene kadar mesaj atmadın, akşam oldu yine atmadın, gece oldu yine atmadın.. 'İşi vardır' dedim. Ertesi gün geldi, yok. Yine atmadın.. 1 hafta geçti, 1 ay geçti, 1 yıl geçti. Sen yine mesaj atmadın. Bekledim..bekledim..bekledim.. Ben bekledim ama sen sadece o seni göreceğim 1 saati bana fazla gördün. Bu kadar sevmeme rağmen sen bunu bana fazla gördün. Sustum, çünkü sana söyleyecek hiçbişey yoktu. Çok bekledim ama sen gelmedin, gelemedin.. Vazgeçmedim ama o bi mesajını varya heyecanla bekledim, deli gibi bekledim. Yeri geldi teknolojiye sövdüm. Başkası mesaj attı, onlara küfrettim ama sen gelmedin. O mesaj gelmedi.. İşte o zaman değiştim . Sana değiştim. Evet değiştim ben, senin yüzünden değiştim..