Bir blogum var benim, aylardır yazmadığım..

Merhaba arkadaşlar ne zamandır yazmıyordum.. Kimse yok derdimi anlatacağım; herkes iyi gün dostummuş. İçimde birikti herşey patlamak üzereyim.. Neyse bir sigara yakıp anlatmaya başlayayım..
    Liseden mezun oldum sonunda, tercihlerimide yaptım. 1 tane bile İstanbul yazmadım İstanbul Üniversitesi'yle Marmara Üniversite'si tutmasına rağmen.. Bu şehrin havası çok boğuyor beni.. Ciğerlerimi yakıyor.. Gideceğim burdan, kararlıyım.. Herneyse, hep bahsettiğim çocuk var ya; O işte yaptı yine yapacağını.. Bu sefer gerçekten değişti sanmıştım; değişmemiş. O hep aynıymış, aylarca sadece kendimi kandırmışım.. Ufak bi ricam üzerine arkadaşımın facebookunu ödünç istedim, kalktım ekledim onu. Arkadaş olduğumuzu biliyordu kızla, hatta defalarca sordu kızı benim gönderip göndermediğimi. Sonunda inandı, inanması için günlerce uğraştım. Konuşmuyoruz dedim baya oldu kavga ettik dedim ah ettim kah ettim konuşturdum onu. En yakın arkadaşımdı kız, biliyordu. Karaktersizliğini bi kez daha gösterdi. Bu üçüncü oluyor kalkıp arkadaşımdan hoşlanışı.. Ama hiçbir şey canımı yakmadı da bi diyalog geçti:
''-Ben sizi hiç ayrılmazsınız sanıyordum niye bıraktın ki kızı bayada bildiğin aşıktı sana.
+Sevenler terkedilir Ezgiciğim.
-Nasıl yani sevmiyor muydun onu?
+Daha doğrusu şöyle söyleyeyim sana sevmeyen insan terkeder; Elifin beni terkettiği gibi benimde onu terkettiğim gibi. ''
Elif sevdiği kızın adı, benim diğer adım. Aylarca hatta yıllarca bana her sarıldığında Elif'im demesinin sebebini öğrenmiş oldum kendi söylemişti, dedemin öldüğü gün..
  Her neyse konumuz bu değil, bu diyalog canımı çok acıtmıştı. O gece benim için çok sancılı geçti.. İçim yandı, içimin acısını söndürmek için kaç şişenin dibini gördüm bilmiyorum ama her şişe acımı dindirmek yerine hatıraları gözlerimin önüne getirdi. Fotoğrafları çıkarttım, o kokuyormuş gibi kokladım içime çektiim, kokusu burnumun direğini sızlattı. Kokladığım sadece bir fotoğraftı.. O fotoğraf benim ciğerimi yaktı ve bunların hiçbirini o bilmiyordu; bilse umursamazdı da..O gece sızıp kalmışım, uzun zamandır içmiyordum. Kalktım sabah aynaya baktım, ağlamaktan gözlerim şişmiş makyajım akmış. 'Kimsenin beni üzmeye hakkı yok.. En başta kendini bu hale soktuğun kişi buna değmiyor, biliyorsun' Evet, kendi kendime konuştum. Artık alkol yoktu, bilmiyorum bu kaçıncı yeminim ama 'artık alkol yook.' Yakacaktım fotoğrafları vazgeçtim kaldırdım kutuya.. Alkol şişelerini sigara izmaritlerini çöpe attım, onlara baktıkça kendime acıdım. 'Ne hallere düştük lan' diye.. Küveti doldurdum uzandım güzelce başım deli gibi ağrıyordu.. Çıktım banyodan saçımı kuruttum bi güzel yaptım, makyajımı yaptım. Geçtim aynanın karşısına, gülmeye çalıştım. 'Sen gülmeyi hakediyorsun kızım' dedim. Hepimiz gibi bende gülmeyi hakediyorum.. Yemin ettim bir daha onun için ağlamak zırlamak kendimi paralamak yok.. Hayatıma yeni birini sokacak mıyım? Sanmıyorum.. Ama ben onu UNUTACAĞIM..

'Merak Etme Beni, İyiyim Ben'

Bir irkilmeyle uyandım gecenin 4'ünde.. Gittim bi su içtim. Aklıma o geldi yine. Sağa döndüm sola döndüm uyumalıydım. Uyuyamıyordum. Gecenin bi yarısı ne işi vardı aklımda.. Telefonumu aldım çantamdan. 1 Yeni Mesaj..  Ondandı ! Rüya sandım bi an. Öylece baktım telefona.. Açtım mesajını korka korka..
'Merak etme beni, iyiyim ben..'  Öylece durdum sadece.. Düşünmeden yazdım, düşünsem yazmayacaktım çünkü..  Öylece havadan sudan saçma sapan şeylerden konuştuk. Konuşmamız gereken onca önemli konu varken..
  Sonra durup dururken 'Ben uzaklara gitsem, benden haber alamazsan ne yaparsın?' diye sordu.. Ölürdüm, biliyordu.. Ama o öleceğimi bile bile beni öylece bırakıp gitmişti.. 'Hiçbişey yapmam' dedim. İnanmadı.. Birazda bozuldu sanırım.. O an dünya yansa umrumda değildi, mesaj atmıştı ..! 'Yatıcam ben' dedi, 'Uykum geldi' .. 'Peki' dedim sadece.. Sonra öyle bi mesaj attı ki, öylesine yandı ki canım ölsem hissetmezdim..
'Seviyorum ben seni, kendine iyi bak..' Donup kaldım o an. Gözümden akan yaşları hissedebildim sadece. 'Anlamadım' yazdım.. Nasıl yazdığımı hatırlamıyorum. 'Hadi uyu' dedi. Kafamı yastığa koydum, elimde hala telefonum, hala o mesaj açık.. Uyuyamayacaktım belliydi.. Ağladım, ağlamayacaktım. Söz vermiştim kendime defalarca, onlarca yemin etmiştim. Nerden çıkmıştı şimdi bu 'Seviyorum'.. Sevmiyordu, biliyordum.. 'Keşke' dedim kendi kendime 'Keşke sevseydi..'

S.ktiğin Hayatımda Nice Mutlu Senelere !

Reşit olduğum doğumgünümü ilk kim kutlarsa onu asla unutamayacağım derdim.. Çocukluk işte.. Doğumgünüm bugün; Reşit oldum.. Reşit olduğum doğumgünümü ilk kutlayanda sen oldun.. Unutamam demiştim, doğru demişim: Ben seni zaten unutamayacaktım...

       Hiç beklemediğim anda saat tam 00:02'de mesaj geldi. Arkadaşlarımdandır diye düşündüm. Senin adını görünce çok şaşırdım. Ne yalan söyleyeyim hiç beklemiyodum. 

'Üzgünüm gelemedik, ama unutmadık ta.. Doğum günün kutlu olsun. Tüm güzellikler senin olsun, nice mutlu senelere...' Ekrana öylece baktım, içim acıdı ya ne biliyim. Yine tutamadım gözyaşlarımı.. Cevap vermem gerekiyordu. O an beynim durmuştu oysa alt tarafı bi doğumgünü mesajıydı.. Ama 19 gün sonra ilk defa senden mesaj gelmesi tuhaftı. Cevap yazmalıydım, en azından konuşmamızın 10 saniye daha uzaması için bi mesaj.. 'Teşekkür ederim, unutursun sanmıştım...' Bekledim, mesaj gelmedi. Uyumadım bi mesajını bekledim.. Oturdum şarkımızı açtım, bi sigara yaktım. Durdum durdum mesajı okudum. Sonra bi sigara daha.. Fotoğraflarımızı çıkartmak istedim. Yapamadım ne biliyim gücüm yetmedi. Dayanamazdım zaten biliyorum. Sabah saatin 5'i oldu senden mesaj gelmedi.. Gelmeyecekti zaten biliyorum ama umut işte. Gururumdan bende mesaj atamadım. Nasıl olduğunu merak ediyorum, hemde çok. Soramazdım lan işte. Çoktan 1 paket sigara bitmişti.. Bekledim lan sabaha kadar bekledim amınakoyim. Üşenmedim, umudumu kaybetmedim bi mesaj bekledim. Yalan yok köpek gibi bekledim ! 'Tüm güzellikler senin olsun' derken hiç utanmadın mı lan? Hayatımdaki tüm güzellikleri aldın gitttin, hayatımın amınakoydun daha ne güzelliği lan?! Doğumgünümde gülemedim be, aklımdaydın bütün gün aklımdaydın. İçim yanıyo lan içim yanıyo anlamıyosun.     Sigaralar ciğerimi yakıyo artık, nefes alırken bile ciğerim yanıyo lan. Düşünmüyosun lan düşünmüyosun. Bide kalkıp 'Doğum günüm kutlu olsun' He amınakoyim he. Siktiğin hayatımda nice senelere ! Ne kadar mutlu olacaksam artık o kadar nice mutlu senelere !

Anılar Diyorum, Acıtıyorlar Değil mi?

135 mesaj, onlarca fotoğraf.. Birkaç paket sigara, birkaç şişe alkol, çokça gözyaşı...

    Unutmam gerekiyor, bu sefer gerçekten unutmam gerekiyor... Hayatımdan çıkaracaktım onu, önce anılarımızdan başladım. Telefonumun arşivine kaydettiğim 135 tane mesaj silinmeliydi en başta, sonra onlarca fotoğraf... Gücüm yoktu henüz. Onları silemezdim, atamazdım. En azından ben yapamazdım.. İlk önce bir bardak alkol içtim, bir sigara ardından.. Birtane daha birtane daha birtane daha... Sarhoş olamıyordum. Ağlayabiliyordum sadece, canımı acıtıyordu gözyaşlarım. 'Sevmiştim lan' dedim, 'Çok sevmiştim, aşıktım be'... Tek tek silmeye başladım. Her mesajda kalbimdeki boşluğa bir sancı saplanıyordu. Evet canımı yakan inanılmaz bi sancı vardı. Yapamayacaktım galiba... Tek tek silmeye kalkarsam dayanamayacaktım bu sancıya, ölecektim: Bir daha..  Oysa sadece 5 mesaj silebilmiştim..Fotoğraflar vardı daha.. Anılar gerçekten acıtıyorlar. 'Sil kızım' diyorum kendi kendime. 'O şimdi hangi kollarda gününü gün ediyor sil şunları unut gitsin, o öyle yaptı çünkü: O seni hiç hatırlamadı' Hepsini birden silmeye karar verdim. Başardımda.. O sil butonuna bastığımda ki acıyı hiç unutamayacağım. Fotoğraflara baktım sonra.. Çok güzeldik biz yanyana. Aşıktık biz sözde.. Düğünümüzü nerde yapacağımızdan, nerde oturacağımıza kadar düşünmüştük. Onca hayal tek bir 'Ayrılalım biz' cümlesiyle yalan oldu..

    Ne yapacaktım bu fotoğrafları? Atmalı mıyım, yakmalı mıyım? Oturdum hepsine uzuuun uzuuun baktım, baktıkça içtim. İçtikçe ağladım, ağladıkça canım yandı... Onları atamadım, yakamadım.Hayallerimizi hatırladım baktıkça, o fotoğrafları çekildiğimiz günleri.. Nasılda sarılmışız birbirimize sıkı sıkı, sanki hiç bırakmayacakmışız gibi... Nasılda gülüyorsun.. Hep mutlu kalacakmışız gibii... Kaldırdım fotoğrafları, biraz daha bakarsam dayanamayacaktım çünkü.. Atmam gerekirdi oysaki.. Hepsini kaldırdım, bir daha açmamak üzere o kutunuun  kapağını kapattım. Zor oldu, canım yandı ama kapattım..

Ölümsüzlüğüm...

Ayrılalı 1 hafta oldu, tamı tamına 1 hafta ! Daha hiç konuşmadık. Hiç aramadın mesela, hiç yazmadın.. Gece kafamı yastığa koyuyorum: Aklıma ilk gelen sensin, uykularım kaçıyor. Niye bitti lan? Bi sebep söyleseydin, sevmiştin ya sen beni. Öyle demiştin. Bende inanmak istemiştim saf gibi. Belki demiştim evet, Belki değişmiştir gerçekten.. Soruyor arkadaşlarım 'Niye ayrıldınız' diye? Verecek cevabım olmaması ne kadar acı biliyor musun? Genzimde bir acı oluşuyor o an, canımı yakıyor.. Öylece bakıyorlar, bi cevap bekliyorlar. 'Yapamadık' diyorum, 'Olmadı' diyorum, 'Kavga ettik, ayrıldık' diyorum, Sevmemiş lan, hiç sevmemiş diyemiyorum. Sen söylesene biz niye ayrıldık?  Çok kıskançtın de, yapamadık de, olmadı de, hep kavga ediyoduk de, Hiç sevmedim de ya, O kızı seviyorum ben hala unutamadım onu de. Bişey de lan. Ben seni çok sevdim be. Ölümsüzlüğüm derdim lan hatırlan mısın?

 Ölümsüzlüğümdün; Ölümüm oldun...

Gülüşüne öldüğüm adama...

Merhaba gülüşüne öldüğüm adam. Bugün hiç konuşmadık seninle. İçimde bi boşluk var gibi, bi eksiklik... Bu aralar sana çok ihtiyacım var ama bunu sana söyleyemiyorum canımı acıtıyor. Arada bir aramak geliyor seni içimden, olmuyor, yapamıyorum. Yapamam da zaten.. Açtım fotoğrafını uzun uzun baktım ona. 'Güçlü olacağım' demiştim kendime, 'Başaracağım'.. Olmadı saatler boyunca ağladım. Uyuyabildiğim o 3-5 saatte rüyalarıma geliyorsun. Güzel günlerimizi görüyorum, bakışını, öpüşünü, uğruna canımı vereceğim gülüşünü...  Onlar bir daha benim olmayacak, gelmeyeceksin biliyorum. Belki çoktan başkasına ait oldun, bilmiyorum. Böyle bişeyi bilmek istemiyorum.
   Peki yolunda mı herşey, dikkat ediyorsun kendine değil mi? Sana zorla mont giydirip çıkartırdım dışarı. Yoksa yine artist gibi çıkar üşür hasta olurdun. Şimdi ne haldesin sevgilim? Hasta değilsin değil mi? Bişeye canın sıkıldığında benim yerime 'Herşey güzel olacak sevgilim inan bana' diyen var mı şimdilerde sana? Geceleri açmıyorsun değil mi üstünü? Anılarımızı bıraktığımız o sokaklarda mısın? Gücüm yok o sokaklardan geçmeye, seni ne halde kiminle göreceğimi bilmiyorum çünkü. Başkasıyla görmeyi yüreğim kaldırmaz, yeterince yoruldu o.
   Merak etmeyeceksin biliyorum ama aynıyım ben. Hayatımda değişen bişey yok.. Yok lan yok ! Bıraktım gülmeyi de, eğlenmeyi de; Nefes alıp yaşamayı da !
     Sen nasılsın? İyisin.. iyisin değil mi?

Kimse Anlamaz..

Bugün hiç konuşamadık seninle, gece 'İyi geceler meleğim' demedin ya, uyuyamadım koca gece. Oturdum ağladım, sabaha kadar ağladım sadece.. Sabah 'Günaydın sevgilim' demediğin için koca gün aydın olmadı bana. Sebebini soramadım ben sana, 'Niye gidiyosun' diyemedim ben. Nefret etmek istedikçe daha çok aşık oldum. İçimden aşkını söküp atmaya çalıştıkça sanki içimden organlarımı söküp alıyomuşum gibi canım acıdı, canım acıdıkça ağladım ben.  Ağladıkça sana sövdüm mesela, aşkınadaa, sanada.. Alıştım varlığına ben, bende yarattığın mutluluğa.. Zor geliyor şimdi yaşamak, hayatımdan çıkalı 24 saat olmadı henüz ama içimde büyük bi boşluk oldu şimdiden.. Deli gibi sevdiğin adamın seni artık sevmediğini bilirsin ya, o an yaşamanın bi anlamı kalmaz. O an ölsen hissedemezsin, nefes almaya gerek kalmaz. Ne yutkunabilirsin,ne konuşabilirsin ne ağlayabilirsin. Kimseye anlatamazsın yaşadıklarını, anlatsanda kimse anlamaz ki zaten.. Kabus gibi resmen artık hayatımda olmayışın şaka gibi. Her an 'Aşkım affet şaka yapmak istemiştim' diyecekmişsin. Her telefonuma baktığımda mesajını görecekmişim gibi, o yeni mesaj kutusunda senin adını görecekmişim gibi.. Her an dönecekmişsin gibi.. Nefes almak canımı yakıyor.. Soranlara 'iyiyim' diyebiliyorum, sonra susuyorum. İyi olmadığımı kimse anlamıyor.. O diyeceğim gerisi gelmeyecek. Gitti diyemeyeceğim.. Çünkü hala kendim inanamadım. O kim diye soracaklar sonra.. O herşeydi diyebileceğim, Yaşamam için gerekli olan herşeyi alıp gitti..