Kimse Anlamaz..

Bugün hiç konuşamadık seninle, gece 'İyi geceler meleğim' demedin ya, uyuyamadım koca gece. Oturdum ağladım, sabaha kadar ağladım sadece.. Sabah 'Günaydın sevgilim' demediğin için koca gün aydın olmadı bana. Sebebini soramadım ben sana, 'Niye gidiyosun' diyemedim ben. Nefret etmek istedikçe daha çok aşık oldum. İçimden aşkını söküp atmaya çalıştıkça sanki içimden organlarımı söküp alıyomuşum gibi canım acıdı, canım acıdıkça ağladım ben.  Ağladıkça sana sövdüm mesela, aşkınadaa, sanada.. Alıştım varlığına ben, bende yarattığın mutluluğa.. Zor geliyor şimdi yaşamak, hayatımdan çıkalı 24 saat olmadı henüz ama içimde büyük bi boşluk oldu şimdiden.. Deli gibi sevdiğin adamın seni artık sevmediğini bilirsin ya, o an yaşamanın bi anlamı kalmaz. O an ölsen hissedemezsin, nefes almaya gerek kalmaz. Ne yutkunabilirsin,ne konuşabilirsin ne ağlayabilirsin. Kimseye anlatamazsın yaşadıklarını, anlatsanda kimse anlamaz ki zaten.. Kabus gibi resmen artık hayatımda olmayışın şaka gibi. Her an 'Aşkım affet şaka yapmak istemiştim' diyecekmişsin. Her telefonuma baktığımda mesajını görecekmişim gibi, o yeni mesaj kutusunda senin adını görecekmişim gibi.. Her an dönecekmişsin gibi.. Nefes almak canımı yakıyor.. Soranlara 'iyiyim' diyebiliyorum, sonra susuyorum. İyi olmadığımı kimse anlamıyor.. O diyeceğim gerisi gelmeyecek. Gitti diyemeyeceğim.. Çünkü hala kendim inanamadım. O kim diye soracaklar sonra.. O herşeydi diyebileceğim, Yaşamam için gerekli olan herşeyi alıp gitti..