Tanışma yılımız. Belki sen hatırlamıyo olabilirsin ama o bizim tanışma yılımız.. Hayatımı mahvedeceğimi bilmeden 13 yaşımda verdiğim masumca bir selam.. O zamanlar olacaklarını biliyo olsam, sana yine selam verir miydim. Sanırım evet. Çünkü biliyo musun sevgilim. Ben bu zamana kadar hiç pişman olmadım seni sevdiğimden. Hiç demedim 'Keşke sevmeseydim' diye. Hem neden diyim ki? Sen bana hayatımın en güzel günlerini yaşatan tek adamsın. Ben ilk defa bi genç kız gibi gelinlik hayali kurdum. İlk defa 'düğünümüz nerde olsun' dedim birine. İlk defa evlilik hayalleri kurdum. Evlenmeyi ben ilk kez istedim. Oysa hayal kurmak ne güzelmiş, senden öğrendim.. İlk defa sıkı sıkıya bağlandım birine. Aşık olmayı öğrendim, aşk acısı çekmeyi öğrendim. Canım çok acıdı, evet çok ağladım. Uykusuz da kaldım ama öğrendim. Ve her şeye rağmen ben seni sevdim. Hem de kendimden çok, ailemden çok.. Aileme 'Ben ondan ayrılmam isterseniz evden atın' dediğimde de pişman olmadım. Olmamda zaten. Sen benim için bi noktasın,hayatımın dönüm noktası. Bana yaşamayı öğreten. Gülmeyi de ağlamayı da öğreten.. Aldatılmayı öğrendim ben seninle sevgilim. Daha önce hiç aldatılmamıştım ben.. Evet küçüktüm belki düşüncelerimiz uyuşmadı. Neden beni istemedin bilmiyorum ama, gururumu bırakıp ben hep seni sevdim. Hem insan kalbine nasıl söz geçirir ki.. Aklından silmek sorun değil, seni gönlümden ben nasıl atarım ki.
~
05.11.2012..
Tanışmamızın 5. yılı doldu sevgilim.. Hala o günkü aşkla seviyorum. O 13 yaşındaki kızın masum aşkıyla.. Ve inan bana, 5 yıldır uykusuz geçirdiğim hiç bi geceye üzülmüyorum. Hiçbi gözyaşıma, hayallerimin yıkılmasına.. Karşına geçip gözyaşlarımı tutarak seni hala seviyorum dediğimde başkasını seviyorum deyişini.. Aldatmanı. İçip beni aradığın geceyi. Hergün acaba bugün ona bişey oldu mu diye korka korka bitirmeni beklediğim 460 gün askerliğini.. Hiçbirini unutmadım ben. Unutamadım. Ama sen, her şeye rağmen çoktan unuttun. Beni hiç düşünmeden, kendini benim yerime koymadan, ne haldeyim bilmeden.. Üzülmüyorum hayır. Sadece düşünüyorum. Haketmedim ki bunları. Ben daha bi 5 yıl değil, ömrümün sonuna kadar severim ama seni. Sen, sen hep böyle mi olucaksın. Yabancıymışız gibi.. İyi kötü yaşadığımız günleri hiçe sayarak.. Peki ben.. Ben nolucam? Kendini üzüyosun diyolar bana. Evet üzülüyorum hem de çok ama, ne biliyim. Unutmak da istemiyorum ki. Ben sana hala köpek gibi aşığım ki herşeyim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder