Ben sevmiyormuşum: Çok bencilsin !

Bigün oturmuş mesajlaşıyoruz, ne oldu nasıl olduysa tartışmaya başladık. Ama gaza geldim bende nasıl sinirliyim belli değil. Sonra benim sinirlerimi dahada kaldıracak o sihirli cümleyi söyledi : Sen artık beni sevmiyosun, benim için gururunun önüne geçemiyosun. .... Bi error verdi benim şalterler. Afalladım, bidaha bidaha bidaha okudum o cümleleri. Valla yazmış, ahanda öyle yazmış. Baktım bi inanamadım başta zaten. Harbi yazmış ya lan ! Ne demek sevmiyorum. Ben sevmiyosam, kimse sevmiyo o zaman seni. Neymiş eskisi kadar aşık değilmişim.  Ne demek lan aşık değilim, ne demek sevmiyorum. Lan bendim o içip içip sana geberen kız. Sesini 1 saniye duymak için, nefes alışverişini 1 kez duymak için, kaç kez gizli numaradan aradım haberin var mı? Ağladığım, sızladığım gecelerin sence haddi hesabı var mı lan bi düşün? Napıyorum o zaman amk ben, sevmiyorumda napıyorum ben? Mazoşist miyim sence zevk için mi acı çekiyorum, kalbim acıyo? Gururumun önüne geçemiyomuşum..? PEEEEH ! Gururumu senden öne alsaydım kalkar barışır mıydım onca şerefsizliğine rağmen. Unuttum mu sanıyorsun yaşadıkları mı? O uykusuz geçirdiğim her gece, o asla içmem dediğim ama senden sonra dibini gördüğüm kaç içki şişesi hesabını yapabilir misin?  Karşıma geçip alay eder gibi 'seni hiç sevemedim' demeni unuttum mu ben? Buna rağmen ben seni unutamayacak kadar aşığım sana.  Ben mal mıyım onca şeye rağmen geldim. Arkadaşlarımın 'kızım sen mal mısın yine siktir olup gider' demelerini bile takmadım. Ben 'asla unutamam' dediğim o 3 seneyi, senin bi 'geliyorum' mesajınla siktir ettim haberin var mı? Düşündün mü neden böyleyim diye. Kalkıp bana eskisi gibi değilsin diyosun ya, bi kez sadece bi kez yaşadıklarımı, yaşattıklarını düşünüp dedin mi 'niye değişebilir' diye. O 3 sene neler değişti diye düşündün mü? Beni 'eskisi gibi değilsin' demeden önce diyebildin mi 'Bu kız 3 sene naptı ya' diye? Herşeyden önce ben sana geldim ya, herşeyi siktir ettim, alayının amınakoyim dedim ya 'o olsun sadece' dedim, sana geldim lan ben ! Düşün bi ya, mantığına bunu bi kabullendir. O beynini ara sıra bi kullan, yan etkiside yok merak etme. Kendini artık bi yerime koy, yargılamadan önce. Herşeyden önce sen varsın lan, herşeye rağmen, herkese rağmen, lan yaşadıklarıma rağmen hala sen varsın be ! Allah biliyo ya, sen varsın yemin ederim sen varsın hala ! He niye duygularımı gizliyorum. Korkuyorum gerçekten çok korkuyorum. Tekrar gidersin diye ödüm patlıyo lan. Aklıma geliyo şu sözlerin gecenin bi körü oturup ağlıyorum ben. Koyuyo be, harbiden çok koyuyo. Nasıl düşünebilirsin ya nasıl diyebilirsin. Bencilsin sen hep kendini düşünüyosun, nasıl olduğumu merak bile etmiyosun, çok bencilsin ! 

Söylesene..

Arada düşünüyorum, yalan yok düşünmüyo değilim; Aklının hala onda olduğunu.. Beni bigün yine bırakıp gider misin? , Bigün benden vazgeçeçek kadar değerim yok mu? gibi bir sürüü cevabını bulamadığım soru. Formülü yokki bunun x yerine x+h yazıncada bulunmuyoki lanetler. Biliyorum bigün ayrılacağız. Ve ben bunu bilmeme rağmen hergün o kadar çok bağlanıyorum ki sana. Uyuyamıyorum, olmuyo. Rüyalarıma hep ayrıldığımız gün giriyo.. Sonra kalkıp oturuyorum. Ağlıyorum, başka bişeyde gelmiyo elimden.. Sesimi evdekiler duymasın diye o kadar sıkıyorumki kendimi. Sonra bi sigara yakıyorum, bi sigara daha.. Gece başka türlü geçmiyoki.. Fotoğrafımızı açıyorum. 'BENİM ! diyorum  ' O BENİM LAN ' Ama  korkum o kadar engelki uykularıma.. O sigara öyle yakıyorki ciğerlerimi.. Kokunu özlüyorum sonra, mesaj atıyorum; uyuyor oluyorsun. Sesini özlüyorum 6-7 saattir duymadığım sesini yıllardır duymamış gibi özlüyorum işte. Sonra dönüp yine fotoğraflarımıza bakııyorum. Gülümsüyorum, içimi bi huzur kaplıyo baktıkça.. Sonra yine aklıma geliyo o sorular, cevabından hiçbi zaman emin olmayacağım, bilmeyeceğim sorular.. Geçmiştede 'gitmem' demiştin, ama gitmiştin hemde beni hiç düşünmeden. O 'hoşçakal' deyişin kadar hiçbişey bitiremedi beni.Geçmedi zaman.. bütün gece oturdum. Sigara paketim bitti, sarjım bitti ama gece bitmedi be ! Sahi sevgilim aklın gerçekten hala onda mı? Bırakır mısın beni? O sana bi 'gel' dese koşar gider misin düşünmeden beni, bizi? Söylesene, gerçekten sevebilir misin beni?

Gitme diye..

Bana 'Beni eskisi kadar sevmiyosun, bunun farkındayım' dedin. Eskisinden çok daha fazla seviyorum. Çok seviyorum ama belli edemiyorum ki sevgilim. Çünkü ben senden ayrı kaldığım o 3 senede öğrendim insanları. Dedim ya karşında o 13-15 yaşındaki küçük kız çocuğu yok artık. Büyüdüm bak ben. Biliyorum çünkü; sevdiğimi belli edersem yine gidersin. Senden vazgeçemeyeceğimi bilirsen yine bırakırsın beni.. Böyle iyi değil mi? Sadece sevdiğimi bil. Korktuğumu bilme, sen gidersen ben yaşayamam işte. Ben sana bunca alışmışken sen gitme.. Hani bana aşk nedir demiştinde cevap verememiştim ya. Aşk sensin. İnsan aşksız nasıl yaşar? Bazen hüzünleniyorum böyle. Sahilde hani o oturduğumuz banka oturuyorum. Bi sigaram, bide deniz bana sırdaş oluyolar zaten. Sigara içtiğimi söylemedim sana, söyleyemedim. Böyle kızdıkça, ağladıkça, dertlendikçe arada yakarım. Duyarsan çok kızarsın, hasta olucaksın diyeceksin biliyorum. Ama kızma, kimsem yokki senden başka benim.. Hiç ummadığım anda hayat seni sundu bana.. Benim oldun, hiç ummazdım oysaki. Boğazıma kadar sana bulanmışım ben. Bana yaşattıklarını unuttum mu? Hiç birini, hiçbi dakikasını unutmadım. Gözyaşlarım hala aklımda, uykusuz gecelerim, dibini gördüğüm o lanet alkol şişeleri... Adına lanetler savurduğum, hem gelmişine hem geçmişine küfürler ettiğim hiçbi geceyi unutmadım. Sen unutabildin mi? Ya da hiç hatırladın mı? Düşündün mü peki. Ne yaptım dedin mi? Her kavgamızda canımın nasıl yandığını tahmin edebiliyo musun? Kalbimi deşercesine o acı.. Sokak ortasında ettiğimiz kavgalar.. Gözünün önünde ağlamamak için tuttuğum gözyaşlarımın genzimde bıraktığı acı.. İnan bana hepsine razıyım.. O kadar sevdim, o kadar kana kana aşığım sana. Ama diyemem ki 'sensiz yaşayamam' diye. Sen yaşarım bil, bil ki gitme. Gidersen geride beni bırakacağını bilme. Ben senden başka hiçbi el tutamam çünkü.. Kimi severim ki artık? Kim sever beni? Seni ararım hep, sen olursun heryerde. Su içtiğin şişeyi dahi saklayan ben, sen olmazsan ne yaparım, nasıl saklarım aşkımı, nasıl unuturum seni? Bidaha nasıl tutunurum hayata? Nasıl yaşarım bu şehirde, evimin önünde anın varken dışarı bile çıkamam. Yapamam sensiz, yaşayamam. Bilme o yüzden sevgilim.. Bilme...

Masalımız hayal kalmasın

Şuanlık onunla herşey iyi. En azından kirpik uçlarına kadar o benim. :) Böyle hayatımda ilk defa sadece onunla evlilik hayali kurdum. Bikaç hafta öncesine kadar 'Ne evliliği yeea kim çeker' diyodum. Bekarlık sultanlıktır felsefesinde ben imparator olucam o kadar nefret ediyodum evlilikten. Allah'ım şimdi böyle evlenelim bian önce diye zaman hemen geçsin istiyorum. Böyle ciddi ilişkisi olan arkadaşlarım anlatır hep, annesiyle tanıştırıcak beni diye. Alışverişe falan çıkarız. Çok heyecanlanırlardı. Ama ben 'ne tanışması be kızıım' diyodum. Ama şimdi.. Allah'ım o 'seni ailemle tanıştırıcam' dediğindeki strese bile razıyım o derece. Arada hayal kuruyorum tanıştırsa ne giyerim acaba diye. (Ama öküzlüğüne kurban olduğum sevgilimin böyle bi niyeti yok.) Uyuyalım uyandığımızda onu bizim evde, babalarıyla göriyim istiyorum. Böyle o küçük kırmızı kutudan yüzüğü çıkarıp parmağıma taksın. Ellerini öpmek istiyorum babasının. Gelinlikçide beraber gelinlik beğenelim. Ama o gelmesin. Uğursuzluk getirirmiş. :) Böyle düğün gününe kadar gelinliğimle görmesin beni. Beni o gelinlikle gördüğünde yüzündeki ifadeyi merak ediyorum. :) Düşünemiyorum ya. Hayal gücüm yetmiyo o kadarına.. :)

  Böyle evlendiğimizi düşünüyorum. Ona hergün usanmadan en güzel kahvaltıyı hazırlarım. Yatağına kadar götürür, kendi ellerimle beslerim. Ama şuan o kadar korkuyorum ki gideceğinden. Beni sevmediğini biliyorum, ama napiyim ben onu çok seviyorum. Benim sevgim ikimize yetecek kadar çok hemde.. Herneyse tribe bağlamadan konuya dönüyorum. Hani böyle sevdiğin adama\kadına bakarken içini bi huzur kaplar ya, o huzur beni hiç terketmesin. Hep sana bakabiliyim ben.



Bide böyle çocuğumuz olduğunu düşünüyorum, afakanlar basıyo bildiğin. Böyle onun gibi esmer olsun. Gözleri onun gibi ışıldasın.. İlk yürüdüğünde ona doğru yürüsün, ilk 'baba' desin. Kıskanmam. Bi gece bile 'Bari bu gece sen bak' demem. Seve seve bakarım bebeğimize. Yeter ki hayallerimiz yalan olmasın..
Bide düşünüyorum da onun gibi gülerse, dünyanın en güzel gülen kızı bizim kızımız olur.. Büyütürüz beraber.. :)
   Kızımızın adını koyarken kavga etmeyiz, o ne isterse o olur. Ailelerimiz kavga eder, 'Hıı burnu aynı babaannesi. -Ağzıda tıpkı anneannesi  gibi, bana benzicek torunum' diye. :) Ama bence en ona benzicek. Tıpkı onun gibi olucak. Onun gibi konuşucak, gülücek.. Arada kıyamaz geceleri kalkar bakar belki.

Böyle hayal kura kura tribe giriyorum zaman heeemen akıp gitsin istiyorum ama sen hep benim kal. Sen ol hayalimin kahramanı. Masalımız hayal kalmasın olur mu sevgilim?

'Aptal' diyolar bana.. Umurumda mı?

Arkadaşlarım, onunla barıştığımı duyunca bana aptal dediler. Ama zaten aşık olan herkes aptal değil mi? Aşk insanın sadece gözünü değil beyninide körertirmiş. Onlar için şuan belki aptalım. Ama çok mutluyum. 'Neden barıştın, onlarca şey yaptı nasıl güvenebildin' diyolar. Hani birini özlersin de ağlarken içinde bişeyler parçalanırmış gibi oluyo ya. Orası çok acıyodu işte.. Sol yanım yanıyodu. Sadece onu istiyodum. Umrumda değildi insanların hakkımda ne diyecekleri. Halada değil. Onu o kadar özlemişim ki.. Şimdi gidip öpebiliyorum, elini tutabiliyorum. Ona sarılabiliyorum düşünsenize.. Sevdiğinize, köpek gibi özlediğinize şuan deli gibi sarılıyorsunuz, kokusunu içine çeke çeke. O an insanların size 'aptal' demesi umrunuzda olur mu? Zerre kadar umurumda değil. Kirpik uçlarına kadar özlediğim adam şuan benim. Ona dokunabiliyorum. Kokusunu içime çekebiliyorum.

Belki bir gün.. Evet o umut, önceki yazılarımda küfürler ettiğim umut benim yaşam kaynağım, sevincim, mutluluğum neşem oldu.. :) Şuan belki sizde bana 'aptal' diyorsunuz ama onun kokusunu bikere içine çektiğinizde insanların sizin için ömür boyu 'aptal' demesine razı olacaksınız.. :))

O artık benim !

Onun doğumgününü kutladım ve hiç ummadığım bişey oldu ve herşey için pişman olduğunu söyledi. Benle buluşmak istedi.. Geç kalır mıyım bende.. Buluştuk.. Eskisi gibi olmak istediğini, artık çok değiştiğini söyledi. Söyleyecek çok şeyim vardı ama konuşamıyordum.. O kadar çok kızgındım ki ona.. Bağırmaya başladım.. 'Nerdeydin bunca zamandır, o kızı severken şimdi nasıl karşıma geçebilirsin' dedim. Cevabı yoktu.. '1 kez olsun düşündün mü beni?, yaşattıklarını..' 'Tamam anladım artık beni istemiyosun ama bağırma' dedi. Bilmiyordu ki bağırıp kızan kadın seni reddetmek istemeyen kadındır.. Çok özlemiştim onu.. Bu kadar yakınımdayken ona sarılma imkanım varken, onu reddecektim.. Yıllardır yolunu beklediğim adam.. Kokusuna nasılda hasret kalmışım.. 'İnan bana onu sevmiyorum artık sadece sen varsın bana güven' dedi. Gururum vardı. O bana engel olmaya çalışıyordu.. Sonra özlemim gururumun önüne geçti, atladım boynuna.. Benimdi artık.. O artık benim..! Kulağıma fısıldadı 'seni asla hayal kırıklığına uğratmayacağım.' Güvendim ona.. Şuan benim sevgilim oluşu ne garip, hiç ummazdım.. :)

Beklediğiniz adamdan\kadından asla, asla vazgeçmeyin.. Biyerlerde umut sizi bekliyor olacak.. :)

En yakın arkadaşımı..

Henüz 1 hafta geçmemişti.. Bana umut verişinin üstünden daha 1 hafta bile geçmemişti. Kardeşim dediğim  kıza hakkımda senle konuşmasını istemiştim.. Ertesi gün okulda arkadaşımı gördüm, heyecanla gittim yanına. Ne dediğini o kadar merak etmiştim ki.. Belki demiştim, belki özlemiştir.. Selam vermeden geçti gitti yanımdan. Bişeyler ters gidiyodu. Aynı sınıftayız ama henüz daha hiç konuşmadık. Tam ben konuşmaya başlayacağım zaman yanımdan gidiyodu. Yanyana oturuyoduk. Dayanamadım sordum. 'Ne dedi?' Vereceği cevap benim için o kadar önemliydi ki.. 'Haberler kötü kardeşim.. İstemiyo seni, başkasını seviyomuş, senle yapamazmış..' Dünyam yıkıldı haberin yoktu.. Ağladım evet hemde çok.. Tenefüs oldu. Arkadaşım geldi. 'Ya bişey dicem ama nasıl söylesem ki.' Söyle dedim. 'Ya yanlış anlama lütfen' dedi. Kötü bişeyler vardı ama bilmiyodum. 'O varya.. ' Anladım, kesin  ona bişey oldu 'Söylesene' dedim. Sesim titremeye başladı. Gözlerim doldu. 'O benden hoşlanıyomuş, en başından beri..'  Sınıftan koşarak çıktım. Hıçkıra hıçkıra ağlıyodum.. İnanmak istemedim, çünkü olamazdı. O bu kadar seviyesiz olamazdı, bu kadar düşemezdi.. Koridorun ortasında oturdum kaldım. İnsanların ne dediği, ne düşündüğü zerre umurumda değildi. Aklımda tek cümle.. ' En yakın arkadaşımı.. ' Beni hiç düşünmeden, ona ondan hoşlandığını nasıl söyleyebildin. Beni kaldırıp tuvalete götürdüler. Zil çaldı, herkes gitti. Tek başıma değildim.. Onun hayali vardı.. Kimsenin görmesine izin vermediğim gözyaşlarımı herkes gördü.. Bundan utanç duymadım ama, o gün ilk defa kendimden utandım. Ben nasıl hala böyle birini sevebilirim. Benim aşkım saftı, temizdi.. Ama o, öylesine kirliydi ki.. Yakışmazdık. Yanyana bile duramazdık. İnsanlar hep böyle derdi. Ama siyah ve beyazı düşünsenize.. Yanyanayken ne kadarda güzeller.. Zıt olmalarına rağmen hemde.
  O gün hiçbi derse girmedim. Başka bi arkadaşım geldi.. Ona herşeyimi anlatırdım. Çok iyi bi dinleyiciydi.. Bu sefer anlatamadım. Çünkü bu yaptığı bana çok ağır gelmişti ve çok utanç verici bi durumdu. Aslında onun utanması gerekirken ben utanıyordum. Ben bu kadar gurursuz olmamalıydım. Olanlardan haberi vardı. 'Sen neleri atlattın buda geçicek kardeşim, inan bana güçlüsün bunuda atlatıcaksın..' Atlatamamıştım.. Onlar atlattığımı sanıyolardı ama atlatamamıştım. Çok yakın arkadaşlarımdı ama hiçbiri sabaha kadar ağladığımı bilmiyodu.. Benim hala ona aşık olduğumu bilmiyolardı. Onlar sanıyodu ki, o bana dönerse gitmem, onla barışmam. En büyük yalanımdı zaten bu. Nasılsın demesini bırak yanlışlıkla atacağı mesaja hasrettim. O benim için herşeyden önemliydi..

  Hayatımın en köyü günlerinden biriydi.. Çok zor geçti.. Geceler boyunca uyuyamadım. Ve bildiğimden onun haberi yoktu. İçtim deli gibi her gece içtim. Ben içtikçe gururumu ezdim, ağladıkça kendimden utandım. Ben onun adını sayıklaya sayıklaya kendi canımdan vazgeçtim. Arayıp ona bağırmak istedim. Küfürler etmek hem gelmişine, hem geçmişine.. Umurumda değildi o an dünya. Ama olmadı arayamadım. Çünkü biliyorum ki, söyleyeceklerin yaptığından daha çok acıtacaktı canımı.. Zaten herşey benim iyiliğim içindi değil mi sevgilim? Bana umut verip bırakmaların, hayallerimi yıkman, aldatman.. Herşey benim iyiliğim içindi hep. Bu yaptığını yalanlamak istiyordum.. Bunu doğrulayacak aklıma bir çok ihtimal geliyodu kahretsin ! Yalan olmalıydı.. Kabus. Olamazdı.. Nolur bişey de bana.. Yalan de, şaka de. Ama lütfen doğru deme.. Hatta buda senin iyiğin içindi de ama nolur doğru deme..

Ben bugün herşeyi unutup sana geldim..

17.Mayıs.2012...
Karşımdaydı.. Yıllardır görmediğim, asker yolunu beklediğim, yıllardır aşığı olduğum adam karşımdaydı.. Uzansam dokunabilirdim. Evet dokunabilirdim.. Ama kahretsin uzatmıyorum ellerimi... Tenim yanıyordu sanki ona dokunmak için, olmazdı ki. Yapamazdım.. O koku.. Onun kokusu.. Nasılda özlemişim..  Doya doya çekiyorum içime kokusunu.. Gözlerim doluyor. Hayır hayır ağlamamalıydım..  Titreyen sesimle sordum ona: 'Bunları bana nasıl yapabildin? Gerçekten vicdanın rahat mı?' Alaylı bi sesle 'Hayat devam ediyor' deyişi... Kalbim yine sancılanıyor.. Gözlerim yanıyor sanki ağlamak için.. 'Hayat senin hayatın' diyebiliyorum sadece. Sonra bişey söylüyor o an dünya duruyor.. 'Ben bu şehirden gidiyorum..' Şaka yapıyo olmalıydı gidemezdi, gitmemeliydi. Aynı şehirde nefes almakla yetinen yüreğim onu kaybetmemeliydi.. Hiçbişey diyemedim önce..  Tüm cesaretimi toplayıp 'Sana hala aşığım' diyebildim.. Herşeyimdi o benim.. Sonunda söyledim.. Saklamama gerek yoktu. Hem neden bilmesin kii..Vereceği cevabı heyecanla bekliyorum. Hani belki bi umut.. 'Ama ben seni hiç sevmedim, benim sevdiğim başkası' dedi. O an bilmiyorum sanırım ölsem hissedemezdim.. Olmadı, ne hayallerle gelmiştim.. Bana neden orda olduğumu sorduğunda sadece geçtiiğimi söyledim. 'Seni köpek gibi özledim' diyemedim, 'En güzel kıyafetlerimi bugün senin için giydim' diyemedim.. 'En güzel kokularımı sürdüm geldim' diyemedim. 'Ben bugün herşeyi unutup sana geldim' diyemedim.. Affetmiştim herşeyini unutup affetmiştim onu. Koşa koşa gittim yanına.. Bambaşka hayallerle gitmiştim. O an tek bi söz söylese 'Barışalım' dese, dünya umurumda olmazdı. Bidaha gitse umrumda değildi. Barışalım demesini geçtim, sadece bi kez dokunabilmek için, son kez sarılmak için canımı verirdim o sokakta.. Son bi kez öpebilmek için.. O konuşup durdu, o kızı nasıl sevdiğini anlattı. Ağlamamak için yere baktım sadece, başka bişey gelmedi elimden.. Elini uzattı, 'Kendine iyi bak' Kafamı kaldıramadım, ama elimide çekmedim.. Gözünün içine baktım. Dolan gözlerimi silme gereği bile duymadan.. Son sözlerim oldu 'Kendine çok iyi bak..'

Beni neden hiç sevmedin?

                        HEP BİR UMUT..

Dün akşam benim için çok kötüydü sevgilim. Kalbim çok sancılandı. Sevgini atmak için çok uğraştı.. Gözlerim çok ağladı. Canım çok yandı.. Hep aklımdaydı 'Beni neden hiç sevmedin?' O son görüşmemiz de, o kızı hala sevdiğini söylediğinde hiç aklıma bile gelmedi senden vazgeçmek. Halada öyle bi düşüncem yok zaten. Ama ortada beni sevmemen için hiç bi neden yokken, neden? Ben seni severken bu kadar, sadece değer vermeni haketmiyo muyum sence? Hem sen bana 'sevemem' demedin ki, 'sevmiyorum' dedin.. Hep bu umut yüzünden zaten herşey. O hergün umut ettiğim 'belki bigün'lerin hiç gelmeyeceğini bende biliyorum ama olmuyo işte. Olmuyo.. Ne kadar söz versemde kendime ağlamıcam diye, ağlamadan bigünüm geçmiyo  ! Bilmem belki okuyosundur bunları.. Okuduğunun sen olduğunu bilmeden hemde.. Belki hiç bi zaman bilmiceksin.. Ama ben seni hala seviyorum ya.. Bu bil sadece bunu. İyiyim derim sana, ama değilim işte iyi değilim.. Canımı yakmana o kadar alışmışım ki.. Sigaradan nefret ederim bilirsin. Sanada içirmezdim. Buluştuğumuzda parfümünden çok üstüne sinmiş sigara kokusunu çekerdim içime, alışmıştım bi zaman sonra.. Ama şimdi vazgeçemiyorum. Neden? Çünkü her sigara kokusunda ciğerime sen doluyosun.. Ciğerlerimi yakıyo. Ama olsun ben razıyım.. Peki sevgilim onca yaşadığımızın biraz önemi var mı senin için? Hiç düşündün mü 1 kez olsun. Bunları yaşatmaya hakkım yok dedin mi? Her akşam hıçkıra hıçkıra nasıl ağladığımı merak ettin mi? Sesimi annemler duymasın yastığımı ısırıp nasıl içime attığımı, bi kere olsun düşündün mü? Sahiden sevgilim sen neden beni hiç sevmedin? O kız seni sevmezken neden hep o? Hemde adı benimkiyle aynı.. Bana bakarken onun adını söylerdin, anlamazdım ki ben. Peki gözümün içine bakarken canının yanmasını nasıl sakladın? Peki sen bilirken aşkın bu kadar canını yaktığını bana bunu nasıl yapabildin? Beni neden sevmedin sevgilim.. Neden?

Ben seni harbiden sevmiştim..

2007..
Tanışma yılımız. Belki sen hatırlamıyo olabilirsin ama o bizim tanışma yılımız.. Hayatımı mahvedeceğimi bilmeden 13 yaşımda verdiğim masumca bir selam.. O zamanlar olacaklarını biliyo olsam, sana yine selam verir miydim. Sanırım evet. Çünkü biliyo musun sevgilim. Ben bu zamana kadar hiç pişman olmadım seni sevdiğimden. Hiç demedim 'Keşke sevmeseydim' diye. Hem neden diyim ki? Sen bana hayatımın en güzel günlerini yaşatan tek adamsın. Ben ilk defa bi genç kız gibi gelinlik hayali kurdum. İlk defa 'düğünümüz nerde olsun' dedim birine. İlk defa evlilik hayalleri kurdum. Evlenmeyi ben ilk kez istedim. Oysa hayal kurmak ne güzelmiş, senden öğrendim.. İlk defa sıkı sıkıya bağlandım birine. Aşık olmayı öğrendim, aşk acısı çekmeyi öğrendim. Canım çok acıdı, evet çok ağladım. Uykusuz da kaldım ama öğrendim. Ve her şeye rağmen ben seni sevdim. Hem de kendimden çok, ailemden çok.. Aileme 'Ben ondan ayrılmam isterseniz evden atın' dediğimde de pişman olmadım. Olmamda zaten. Sen benim için bi noktasın,hayatımın dönüm noktası. Bana yaşamayı öğreten. Gülmeyi de ağlamayı da öğreten.. Aldatılmayı öğrendim ben seninle sevgilim. Daha önce hiç aldatılmamıştım ben.. Evet küçüktüm belki düşüncelerimiz uyuşmadı. Neden beni istemedin bilmiyorum ama, gururumu bırakıp ben hep seni sevdim. Hem insan kalbine nasıl söz geçirir ki.. Aklından silmek sorun değil, seni gönlümden ben nasıl atarım ki. 

~

05.11.2012..

Tanışmamızın 5. yılı doldu sevgilim.. Hala o günkü aşkla seviyorum. O 13 yaşındaki kızın masum aşkıyla.. Ve inan bana, 5 yıldır uykusuz geçirdiğim hiç bi geceye üzülmüyorum. Hiçbi gözyaşıma, hayallerimin yıkılmasına.. Karşına geçip gözyaşlarımı tutarak seni hala seviyorum dediğimde başkasını seviyorum deyişini.. Aldatmanı. İçip beni aradığın geceyi. Hergün acaba bugün ona bişey oldu mu diye korka korka bitirmeni beklediğim 460 gün askerliğini.. Hiçbirini unutmadım ben. Unutamadım. Ama sen, her şeye rağmen çoktan unuttun. Beni hiç düşünmeden, kendini benim yerime koymadan, ne haldeyim bilmeden.. Üzülmüyorum hayır. Sadece düşünüyorum. Haketmedim ki bunları. Ben daha bi 5 yıl değil, ömrümün sonuna kadar severim ama seni. Sen, sen hep böyle mi olucaksın. Yabancıymışız gibi.. İyi kötü yaşadığımız günleri hiçe sayarak.. Peki ben.. Ben nolucam? Kendini üzüyosun diyolar bana. Evet üzülüyorum hem de çok ama, ne biliyim. Unutmak da istemiyorum ki. Ben sana hala köpek gibi aşığım ki herşeyim..

Hiç dostum olmadı benim..

Ben bu zamana kadar hep kandırılmışım meğer.. Meğer ben, kardeşliğin,dostluğun ne demek olduğunu hiç öğrenememişim.. Ben insanlara çok çabuk güvenirdim. Çabuk sevemezdim ama hemen güvenirdim..  Ama seversem canımı bile verebilirim. O kadar malım. Çok kişi geldi gitti hayatımdan. Kardeşim deyip sırtımdan bıçaklayan çok oldu evet. Şöyle bi geçmişe bakıyorum: Hiç ! Koskoca bi hiç ! Kime güvendiysem hep yalan söylemiş, hep sırtımdan vurmuş beni. En son örneği mesela: Yıllarca kardeşim dediğim, canımdan,kendimden sakındığım arkadaşım vardı. Bayan Kolpa. Beni, sevdiğim adama tercih eden, aramızda yaptığımız dedikoduları insanlara yayan, konuşacağım insanlara karışan.. Çok severdim onu. Kavgası olurdu onu asla karıştırmadan hallederdim. Değil biri kötü söz söylesin, geçerken omzuna çarpsalar kavga sebebi olurdu. Gün geldii, beni yine erkeklere tercih etti. Bi süre sonra gerçekten bunaldım muhabbeti kestim. Sonra baktım arkamdan laflar yalanlar dolanlar falan.. Gerçekten benim tanıyo sandığım kız bu kadar seviyesiz mi diye düşündüm. Çocuk gibi beni insanlara kötülemeler. Herkesin arasını benle bozmaya çalışmalar. Kardeşimin eski sevgilisine arkadaşlarını ayarlaması. Eski sevgilimle konuşmalar. Dahası yıllarımı verdiğim sevdiğim adama beni kötülemesi.. İnsanlar gerçekten bu kadar çabuk değişebilir mi? Neden böyle olur ki? Neden güvenecek biri kalmaz? Bu kadar zor mu birine dost olmak?

Kasım'da siz aşk yaşıyo olabilirsiniz biz ders çalışıyoz.

Herkesin ağzında bi cümle.. ''Kasım'da aşk başkadır' bıdı bıdı bıdı. Hayır anlamadığım neden başka oluyo arkadaş. Sevgililer birbirini aldatmıyo mu? Kasım'da kimse kimseye yalandan 'Seni seviyorum' demiyo mu? Lan resmen millet Kasım geldi diye manita yapıyo. Ama gel gör kii, bu güzel sonbahar ayında bizim sınav haftamız. Kafamı nereye çevirsem elele gözgöze çiftler. Bende sadece o anda kitaplarımla bakışıyorum napiyim yani. Geçmiyo bu sınavlar geçmiyo. Bizde Kasım çok başka geçiyo, Kasım bize çok kötü geçiriyo..

                                     

Mutlu olabilirdik..

Evet, biz seninle çok mutlu olabilirdik. Ben sana her sabah hiç üşenmeden kahvaltı hazırlayabilirdim. Kendi ellerimle yedirirdim sana. Çocuğumuz olabilirdi. Sana benzerdi.. Sen kadar akıllı olurdu mesela, gözleri sana benzerdi,simsiyah.. Erkek olursa eminim sen kadar yakışıklı olurdu sevgilim.. Sen uykusuz kalma diye bi gece bile demezdim 'Bari bu gece sen bak' diye. Büyütürdük beraber.. Sen ve benden bi parça... İlk yürümeye başladığında, bi düşünsene ne kadar sevinirdik.. Neden istemedin ki beni. Sevmeyi deneseydin ya ne olurdu sanki. Bence bu kadar sevmeme değerdi bu..  Her gece istediğin oyunu oynardık mesela.. Diş macununu ortasından sık kızmam ki.. Çoraplarını istediğin yere at, zevkle kaldırırdım onları yerlerden.. Hayır sorun değil, gece uyurken acıkıp beni uyandırabilirsin. En çok vişne suyunu seversin.. Her akşam hazırlardım sana. Mutlu olurduk seninle. Sen, ben.. Biz olurduk düşünsene sevgilim.. Sen ve ben, biz olurduk.. Sen hep bahane buldun, ama bi dur. Hayır, hayır.. Aklındaki herşeyi bırakıp bi düşünsene, ben seni bu kadar severken ne kadar mutlu olurduk.. 

Pofuduk yastık diye gönlüme çöreklen aşkitom.

ALLAH'IM SANA GELİYORUM. 

Anaaam ben meğer Allah'ın unuttuğu yerde yaşıyo muşum. Ben dershaneye yazıldım böyle deniz kenarında sosyetik,alışık olmadığım bi yer. Heey yavruum heeey. Baklavalar pazular falan ben insandışı yaratık gibi bakıyorum bunlara. Ağzımın suyu akcak yakında. Hele aralarında biri var kii, yemede yanında yat o derece. Bi cool bi cool. Utanmasam çocuğa laf atıcam. Nerde burda öyle baklavalı maklavalı erkek. Hayatımızda öyle erkek mi gördük biz. Bunları böyle sanki 2 kişinin yaptığına inanamazsın. Ekip çalışmasıyla oluşmuşlar o derece. Bütün gün hiç bişey yapma onlara öyle bak sıkılmazsın yeminle. Beckham bunlar yanında ne ki. Merdivenlerden koşarak inerken bide o saçları bozulmasın diye şapkasını takmasa tam olucaklarda neyse.. 

Çok küçüktüüm. :(

İnsanlar benim için hiç aşık olmamıştır ve olamaz diyolar. Nedenini inanın bende bilmiyorum. Ama ben 13 yaşımda aşık oldum.. Daha çok küçüktüm ve benden 4 yaş büyüktü. Nerdeyse abi dicem o kadar büyük geldi yani bana. Ama ne oldu nasıl oldu ben buna bir aşık ol al sana dert. Ergenliğe yeni girmiş olmanın verdiği apaçilikle konuşuyoruz falan. Korktum tabi ben bundan 2 yıl kadar istemedim. Sonra bi liseye başladım falan. Büyüdüm sanıp bi havalar bendee. Ben bile tanıyamadım kendimi. Çıktık falan, 11 gün sürdü zaten. Sonra ayrıldı benden gitti. Ben ağla zırla fayda yok tabi. E bu sonra yine bana döndü bende mal gibi 'aşkıım' diye koştum kollarına. Her şey çok güzel gidiyo. Arkadaşın facesinden bunun sürekli fotoğraflarına yorum yapan kızı ekledim. Anaam ne göriyim, kızla bunlar çıkıyolarmış ya la. Buna bir küfür bir küfür. Nasıl ağlıyorum,nasıl zırlıyorum. Kendimi ordan buralara atıyorum tabi. Aradı bu sonra tabi, 'yok aşkım olur mu öyle şey, ben senden başkasına bakar mıyım falan' Bende inandım tabi. Bakar tabi salak. Adam senden 4 yaş büyük askere gitcek sana mı kaldı dedim sonrasında. Her şey güzel giderken bundan pat mesaj 'Benden bu kadar seni hiç sevmedim' fasa fiso.. Kaldın mı kızım göt gibi ortada. Napsam ne etsem. Ergenim ya, alışamam ya onsuzluğa verdim kendimi içkiye verdim kendimi sigaraya. Madem en sevdiğim adam yok yanımda yaşamanın ne anlamı var lan deyipp hooop akşamı hastanedeyim tabi.  Ayrıldıktan 2 gün sonra bu beni aradı 'sensiz yapamam' ayağına. Ertesi günde 'dalga geçtim senle eheheh' dedi pezevenk. Oysa ki bunlar hiçmiş , hiçbişeyden haberim yokmuş benim.. Başıma neler gelmedi neleeer. 

Pink hakkında kısaca..

Sizinde bilmiş olduğunuz üzeree yeni başladım bu işe. Ve hayalimde gibi  bi blogger olmayı istiyorum. :) Sadece kendi yaşamımdan değil sizlerdende gelenler olacak. Okurken 'lan beni mi anlatmış bu' diyeceksiniz [umarım] :) Her neyse kendimden bahsetmek için açtım bu yayını. Adım pink. (Arkadaşlarım hep öyle derlerde) 17 yaşındayım ve ösym'ye küfür edenlerdenim. Hayalimdeki arabayı aldıktan sonra kaderimle ilgili hiç bi sorunum kalmıcak sanırım..  Kimseye güvenemeyen bu yaşına kadar herkesten kazık yemiş biriyim. Çok ağlarım ama çok ta gülerim. Arkadaşlarım deli olduğumu düşünür, ailem psikopat. Kimsenin bilmediği  kişiliğim var içimde. Bu sadece bizim sırrımız olarak kalıcak.. :)

İyi okumalar.. :) 

Merhaba bebişler.

                                                              SELAM CANLARIM..
Blogumu daha yeni açtım şuan bu yazıyı kimsenin okumadığınında farkındayım.. Yaz dediler yazıyorum. Vatana millete hayırlı uğurlu olsun. Hepinize çok tenkyu.