S.ktiğin Hayatımda Nice Mutlu Senelere !

Reşit olduğum doğumgünümü ilk kim kutlarsa onu asla unutamayacağım derdim.. Çocukluk işte.. Doğumgünüm bugün; Reşit oldum.. Reşit olduğum doğumgünümü ilk kutlayanda sen oldun.. Unutamam demiştim, doğru demişim: Ben seni zaten unutamayacaktım...

       Hiç beklemediğim anda saat tam 00:02'de mesaj geldi. Arkadaşlarımdandır diye düşündüm. Senin adını görünce çok şaşırdım. Ne yalan söyleyeyim hiç beklemiyodum. 

'Üzgünüm gelemedik, ama unutmadık ta.. Doğum günün kutlu olsun. Tüm güzellikler senin olsun, nice mutlu senelere...' Ekrana öylece baktım, içim acıdı ya ne biliyim. Yine tutamadım gözyaşlarımı.. Cevap vermem gerekiyordu. O an beynim durmuştu oysa alt tarafı bi doğumgünü mesajıydı.. Ama 19 gün sonra ilk defa senden mesaj gelmesi tuhaftı. Cevap yazmalıydım, en azından konuşmamızın 10 saniye daha uzaması için bi mesaj.. 'Teşekkür ederim, unutursun sanmıştım...' Bekledim, mesaj gelmedi. Uyumadım bi mesajını bekledim.. Oturdum şarkımızı açtım, bi sigara yaktım. Durdum durdum mesajı okudum. Sonra bi sigara daha.. Fotoğraflarımızı çıkartmak istedim. Yapamadım ne biliyim gücüm yetmedi. Dayanamazdım zaten biliyorum. Sabah saatin 5'i oldu senden mesaj gelmedi.. Gelmeyecekti zaten biliyorum ama umut işte. Gururumdan bende mesaj atamadım. Nasıl olduğunu merak ediyorum, hemde çok. Soramazdım lan işte. Çoktan 1 paket sigara bitmişti.. Bekledim lan sabaha kadar bekledim amınakoyim. Üşenmedim, umudumu kaybetmedim bi mesaj bekledim. Yalan yok köpek gibi bekledim ! 'Tüm güzellikler senin olsun' derken hiç utanmadın mı lan? Hayatımdaki tüm güzellikleri aldın gitttin, hayatımın amınakoydun daha ne güzelliği lan?! Doğumgünümde gülemedim be, aklımdaydın bütün gün aklımdaydın. İçim yanıyo lan içim yanıyo anlamıyosun.     Sigaralar ciğerimi yakıyo artık, nefes alırken bile ciğerim yanıyo lan. Düşünmüyosun lan düşünmüyosun. Bide kalkıp 'Doğum günüm kutlu olsun' He amınakoyim he. Siktiğin hayatımda nice senelere ! Ne kadar mutlu olacaksam artık o kadar nice mutlu senelere !

Anılar Diyorum, Acıtıyorlar Değil mi?

135 mesaj, onlarca fotoğraf.. Birkaç paket sigara, birkaç şişe alkol, çokça gözyaşı...

    Unutmam gerekiyor, bu sefer gerçekten unutmam gerekiyor... Hayatımdan çıkaracaktım onu, önce anılarımızdan başladım. Telefonumun arşivine kaydettiğim 135 tane mesaj silinmeliydi en başta, sonra onlarca fotoğraf... Gücüm yoktu henüz. Onları silemezdim, atamazdım. En azından ben yapamazdım.. İlk önce bir bardak alkol içtim, bir sigara ardından.. Birtane daha birtane daha birtane daha... Sarhoş olamıyordum. Ağlayabiliyordum sadece, canımı acıtıyordu gözyaşlarım. 'Sevmiştim lan' dedim, 'Çok sevmiştim, aşıktım be'... Tek tek silmeye başladım. Her mesajda kalbimdeki boşluğa bir sancı saplanıyordu. Evet canımı yakan inanılmaz bi sancı vardı. Yapamayacaktım galiba... Tek tek silmeye kalkarsam dayanamayacaktım bu sancıya, ölecektim: Bir daha..  Oysa sadece 5 mesaj silebilmiştim..Fotoğraflar vardı daha.. Anılar gerçekten acıtıyorlar. 'Sil kızım' diyorum kendi kendime. 'O şimdi hangi kollarda gününü gün ediyor sil şunları unut gitsin, o öyle yaptı çünkü: O seni hiç hatırlamadı' Hepsini birden silmeye karar verdim. Başardımda.. O sil butonuna bastığımda ki acıyı hiç unutamayacağım. Fotoğraflara baktım sonra.. Çok güzeldik biz yanyana. Aşıktık biz sözde.. Düğünümüzü nerde yapacağımızdan, nerde oturacağımıza kadar düşünmüştük. Onca hayal tek bir 'Ayrılalım biz' cümlesiyle yalan oldu..

    Ne yapacaktım bu fotoğrafları? Atmalı mıyım, yakmalı mıyım? Oturdum hepsine uzuuun uzuuun baktım, baktıkça içtim. İçtikçe ağladım, ağladıkça canım yandı... Onları atamadım, yakamadım.Hayallerimizi hatırladım baktıkça, o fotoğrafları çekildiğimiz günleri.. Nasılda sarılmışız birbirimize sıkı sıkı, sanki hiç bırakmayacakmışız gibi... Nasılda gülüyorsun.. Hep mutlu kalacakmışız gibii... Kaldırdım fotoğrafları, biraz daha bakarsam dayanamayacaktım çünkü.. Atmam gerekirdi oysaki.. Hepsini kaldırdım, bir daha açmamak üzere o kutunuun  kapağını kapattım. Zor oldu, canım yandı ama kapattım..

Ölümsüzlüğüm...

Ayrılalı 1 hafta oldu, tamı tamına 1 hafta ! Daha hiç konuşmadık. Hiç aramadın mesela, hiç yazmadın.. Gece kafamı yastığa koyuyorum: Aklıma ilk gelen sensin, uykularım kaçıyor. Niye bitti lan? Bi sebep söyleseydin, sevmiştin ya sen beni. Öyle demiştin. Bende inanmak istemiştim saf gibi. Belki demiştim evet, Belki değişmiştir gerçekten.. Soruyor arkadaşlarım 'Niye ayrıldınız' diye? Verecek cevabım olmaması ne kadar acı biliyor musun? Genzimde bir acı oluşuyor o an, canımı yakıyor.. Öylece bakıyorlar, bi cevap bekliyorlar. 'Yapamadık' diyorum, 'Olmadı' diyorum, 'Kavga ettik, ayrıldık' diyorum, Sevmemiş lan, hiç sevmemiş diyemiyorum. Sen söylesene biz niye ayrıldık?  Çok kıskançtın de, yapamadık de, olmadı de, hep kavga ediyoduk de, Hiç sevmedim de ya, O kızı seviyorum ben hala unutamadım onu de. Bişey de lan. Ben seni çok sevdim be. Ölümsüzlüğüm derdim lan hatırlan mısın?

 Ölümsüzlüğümdün; Ölümüm oldun...

Gülüşüne öldüğüm adama...

Merhaba gülüşüne öldüğüm adam. Bugün hiç konuşmadık seninle. İçimde bi boşluk var gibi, bi eksiklik... Bu aralar sana çok ihtiyacım var ama bunu sana söyleyemiyorum canımı acıtıyor. Arada bir aramak geliyor seni içimden, olmuyor, yapamıyorum. Yapamam da zaten.. Açtım fotoğrafını uzun uzun baktım ona. 'Güçlü olacağım' demiştim kendime, 'Başaracağım'.. Olmadı saatler boyunca ağladım. Uyuyabildiğim o 3-5 saatte rüyalarıma geliyorsun. Güzel günlerimizi görüyorum, bakışını, öpüşünü, uğruna canımı vereceğim gülüşünü...  Onlar bir daha benim olmayacak, gelmeyeceksin biliyorum. Belki çoktan başkasına ait oldun, bilmiyorum. Böyle bişeyi bilmek istemiyorum.
   Peki yolunda mı herşey, dikkat ediyorsun kendine değil mi? Sana zorla mont giydirip çıkartırdım dışarı. Yoksa yine artist gibi çıkar üşür hasta olurdun. Şimdi ne haldesin sevgilim? Hasta değilsin değil mi? Bişeye canın sıkıldığında benim yerime 'Herşey güzel olacak sevgilim inan bana' diyen var mı şimdilerde sana? Geceleri açmıyorsun değil mi üstünü? Anılarımızı bıraktığımız o sokaklarda mısın? Gücüm yok o sokaklardan geçmeye, seni ne halde kiminle göreceğimi bilmiyorum çünkü. Başkasıyla görmeyi yüreğim kaldırmaz, yeterince yoruldu o.
   Merak etmeyeceksin biliyorum ama aynıyım ben. Hayatımda değişen bişey yok.. Yok lan yok ! Bıraktım gülmeyi de, eğlenmeyi de; Nefes alıp yaşamayı da !
     Sen nasılsın? İyisin.. iyisin değil mi?

Kimse Anlamaz..

Bugün hiç konuşamadık seninle, gece 'İyi geceler meleğim' demedin ya, uyuyamadım koca gece. Oturdum ağladım, sabaha kadar ağladım sadece.. Sabah 'Günaydın sevgilim' demediğin için koca gün aydın olmadı bana. Sebebini soramadım ben sana, 'Niye gidiyosun' diyemedim ben. Nefret etmek istedikçe daha çok aşık oldum. İçimden aşkını söküp atmaya çalıştıkça sanki içimden organlarımı söküp alıyomuşum gibi canım acıdı, canım acıdıkça ağladım ben.  Ağladıkça sana sövdüm mesela, aşkınadaa, sanada.. Alıştım varlığına ben, bende yarattığın mutluluğa.. Zor geliyor şimdi yaşamak, hayatımdan çıkalı 24 saat olmadı henüz ama içimde büyük bi boşluk oldu şimdiden.. Deli gibi sevdiğin adamın seni artık sevmediğini bilirsin ya, o an yaşamanın bi anlamı kalmaz. O an ölsen hissedemezsin, nefes almaya gerek kalmaz. Ne yutkunabilirsin,ne konuşabilirsin ne ağlayabilirsin. Kimseye anlatamazsın yaşadıklarını, anlatsanda kimse anlamaz ki zaten.. Kabus gibi resmen artık hayatımda olmayışın şaka gibi. Her an 'Aşkım affet şaka yapmak istemiştim' diyecekmişsin. Her telefonuma baktığımda mesajını görecekmişim gibi, o yeni mesaj kutusunda senin adını görecekmişim gibi.. Her an dönecekmişsin gibi.. Nefes almak canımı yakıyor.. Soranlara 'iyiyim' diyebiliyorum, sonra susuyorum. İyi olmadığımı kimse anlamıyor.. O diyeceğim gerisi gelmeyecek. Gitti diyemeyeceğim.. Çünkü hala kendim inanamadım. O kim diye soracaklar sonra.. O herşeydi diyebileceğim, Yaşamam için gerekli olan herşeyi alıp gitti..

Ve döndüm dedim ki; Sana tekrar güvendiğim kafamı kesseydim daha iyiydi..

Hayaller yandı.. Kül yok, duman yok; Hiç, hiçbişey yok !


Git dedin ya hani bana, Sadece 'Peki' diyebildim.. Ne çok isterdim 'dur lütfen hata yaptım' demeni. Bende bişey diyemedim. Gururumu bi kez daha ezip geçemezdim uğruna..
  Kalp atışlarını öptüğüm adamdan nasıl vazgeçerim ben? Nasıl yaşarım şimdi, ne yaparım kime giderim? Kimin yanında kendimi güvende hissederim şimdi peki ben? 2 hafta önce ilişkimizi resmiyete dökme kararımızı aldığımızda 10 Nisan'ı nasıl heyecanla beklemiştim ben oysaki.. Bütün gece uyuyamadım ben..  'Geri dön' yazamadım çünkü ben gittiğini hala kabullenemedim. İşkence gibi geçti bi gecem.. İnan bana sana hiç kızmıyorum onca yaptığına rağmen, herşeye rağmen sana bile bile lades deyip affeden yine bendim. Salaklıktı.. Ama öyle özlemiştim ki, kokusunu, gülüşünü, bakışını.. Bi kez sarılabilmek için hayatımı mahvetmek uğruna kabullendim seni ben.. Bi kez olsun kokunu çekmek için varsın hayatım kararsın dedim.. Sana bağlanmadan hemen ayrılacaktım ben, söz vermiştim kendime.. Kalbim bana söz vermişti.. Nasıl olurda böyle olabilir anlayamadım. Ben yemin etmiştim ağlamak yoktu uğruna ! Sesim duyulmasın diye içten içe ağladım hep. Canım yandı, canım çok acıdı.. 7 milyar insanın yaşadığı kattrilyonlarca metrekarelik dünyaya dar geldim. Sen gittin ya, ciddi ciddi gittin.. Bekliyodum bunu. Gidicektin bi gün  evet ama bu kadar çabuk muydu? Hayır hayır hayır, ağlamıyorum ben. Sadece seni tekrar affettiğim için gözlerim yüzüme tükürüyor, ben ağlamıyorum...

Ayrılalım biz..

Bi yabancı girer hayatınıza.. Hiç bilmediğiniz ummadığınız anda herşeyiniz olur ya hanii.. Size farkettirmeden deli gibi aşık ettirir kendisine.. Öyle bişeydi işte...


      6 yıllık aşkım, sevgilim, uğruna kendimi feda edeceğim adamla yarın tam 6 ay olacaktı.. Biz bugün yüzük takacaktık aileler tanışacaktı bugün, hani ciddiydi ya ilişkimiz bir ad koyacaktık.. Ama biz bugün ayrıldık ! Tek kelimeyle, bi sebep yokken ilk sözü 'Ayrılalım biz' oldu; son sözü 'Ne olur git..' Bi sebep yok. O lanet olası kalbi sevemedi beni işte.. Yeminler etmişti, seni çok seviyorum bak yemin ederim değiştim demişti. Sırf o 'İstanbul'da oku gitme başka yere' dedi diye, küçüklüğümden beri hayalini kurduğum mesleği seçemedim mesela.. Evlilik çok uzaktı bana, ama ben gelinlik hayali kurdum yılllaaar sonra..İnsan konuşamıyo yazamıyo. Bi düğüm oluyo boğazında, anlatamıyo. Kimseye söyleyemedim ben mesela.. Ben çok sevdim ama. Özür diledi son kez benden, sanki özrü herşeyi geçirecekmiş gibi.. Gidişinin ardından bitirdiğim sigara paketleri, dibini gördüğüm içki şişeleri geçirmedi sol tarafımın sancısını. Geçmeyecek bu acı, izi hep kalacak.. Onu kimse benim kadar sevemeyecek..