Ayrılalım biz..

Bi yabancı girer hayatınıza.. Hiç bilmediğiniz ummadığınız anda herşeyiniz olur ya hanii.. Size farkettirmeden deli gibi aşık ettirir kendisine.. Öyle bişeydi işte...


      6 yıllık aşkım, sevgilim, uğruna kendimi feda edeceğim adamla yarın tam 6 ay olacaktı.. Biz bugün yüzük takacaktık aileler tanışacaktı bugün, hani ciddiydi ya ilişkimiz bir ad koyacaktık.. Ama biz bugün ayrıldık ! Tek kelimeyle, bi sebep yokken ilk sözü 'Ayrılalım biz' oldu; son sözü 'Ne olur git..' Bi sebep yok. O lanet olası kalbi sevemedi beni işte.. Yeminler etmişti, seni çok seviyorum bak yemin ederim değiştim demişti. Sırf o 'İstanbul'da oku gitme başka yere' dedi diye, küçüklüğümden beri hayalini kurduğum mesleği seçemedim mesela.. Evlilik çok uzaktı bana, ama ben gelinlik hayali kurdum yılllaaar sonra..İnsan konuşamıyo yazamıyo. Bi düğüm oluyo boğazında, anlatamıyo. Kimseye söyleyemedim ben mesela.. Ben çok sevdim ama. Özür diledi son kez benden, sanki özrü herşeyi geçirecekmiş gibi.. Gidişinin ardından bitirdiğim sigara paketleri, dibini gördüğüm içki şişeleri geçirmedi sol tarafımın sancısını. Geçmeyecek bu acı, izi hep kalacak.. Onu kimse benim kadar sevemeyecek..